Pięć najczęściej popełnianych błędów podczas układania płytek

Płytki ceramiczne to obecnie jeden z najpopularniejszych sposobów wykańczania ścian i podłóg. Często, chcąc zredukować koszty remontu, decydujemy się na ułożenie płytek samodzielnie. Zaniechania i błędy popełnione przy układaniu płytek mogą być katastrofalne w skutkach i w efekcie wpływać nie tylko na estetykę wykończenia, ale także na jego trwałość i trwałość okładziny. Zobacz jakie najczęściej popełniamy błędy przy układaniu płytek i jak możemy ich uniknąć.

Wbrew pozorom klejenie płytek ceramicznych nie jest łatwym zadaniem, a błędy zdarzają się nawet fachowcom. Bez względu na to, czy zdecydujesz się układać płytki samodzielnie, czy też zlecisz to brygadzie remontowej, musisz wiedzieć, jakie błędy najczęściej zdarzają się przy tego typu pracach.

1. Niewłaściwe przygotowanie podłoża

Nieodpowiednie przygotowanie powierzchni pod klejenie płytek to jeden z najczęściej popełnianych błędów wśród mniej doświadczonych glazurników. Na zbyt wilgotnym, niestabilnym, nieoczyszczonym podłożu, płytki nie będą się dobrze trzymać – i tutaj nawet wysokiej klasy kleje czy doskonałe i trwałe fugi nie pomogą.

Przed przystąpieniem do pracy związanej z układaniem płytek, musimy dokładnie przyjrzeć się podłożu i ocenić jego kondycję. W przypadku, gdy jest to konieczne, podjąćodpowiednie środki naprawcze. Pamiętajmy, że podłoże, na którym planujemy układać płytki, musi spełniać szereg istotnych warunków.

Idealnie przygotowane podłoże powinno być:

• suche: poziom wilgotności powierzchni do układania płytek zależy od tego z jakiego materiału wykonane jest podłoże:
  • • dla podłoży cementowych, maksymalna dopuszczalna wilgotność wynosi około 4%;
    • dla tynków gipsowych, ta wartość spada do około 1%;
    • podłoża anhydrytowe, czyli wylewki samopoziomujące, mają inną normę: wilgotność takiego podłoża powinna wynosić 0,3% jeżeli jest wyposażone w ogrzewanie podłogowe, a 0,5% jeżeli takiego ogrzewania nie posiada;
    • beton i nowe tynki potrzebują czasu na stabilizację, co może trwać od 3 miesięcy do nawet 4-6 miesięcy po wybudowaniu domu w stanie surowym;

  pamiętaj, że przedwczesne układanie płytek może skutkować ich pękaniem lub odpadaniem;

• czyste: podłoże musi być dokładnie oczyszczone i pozbawione wszelkich elementów, które mogą zmniejszyć przyczepność – takich jak tłuszcze, pył, pozostałości starych farb czy klejów;
• stabilne: podłoże powinno być stabilne i odpowiednio związane przed rozpoczęciem układania płytek; usuń wszystkie suche i łuszczące się elementy ze starych ścian, a wszelkie ubytki uzupełnij; w przypadku podłoża z płyt gipsowo-kartonowych lub płyt OSB, upewnij się, że nie ugina się zbytnio pod naciskiem;
• równe: wyrównanie podłoża jest kluczowe dla estetyki i funkcjonalności układania płytek – jeśli podłoże ma nierówności i wybrzuszenia, bardzo trudno będzie równo i estetycznie ułożyć płytki, a nieprawidłowości mogą skutkować nieregularnymi odstępami między płytkami, co wpływa na szerokość spoin, estetykę oraz sam proces układania płytek.

Więcej na temat przygotowania podłoża pod układanie płytek omawiamy w artykule: Jak przygotować podłoże pod płytki?

2. Niewłaściwe ułożenie płytek

Zdarza się, że w pośpiechu przystępujemy do klejenia płytek bez ich wstępnego rozplanowania. To spory błąd. Bez względu na to, czy układamy płytki na ścianie czy na podłodze – zawsze powinniśmy dokładnie przemyśleć układ płytek i przeprowadzić wstępne obliczenia. W ten sposób będziemy w stanie ocenić, czy mamy wystarczającą liczbę płytek i zminimalizować straty materiału.

Wstępne planowanie jest ważne również ze względów estetycznych. Dzięki temu będziemy mogli ustalić, w którym miejscu znajdą się płytki wymagające cięcia, tak aby były one mniej widoczne. Nie bez znaczenia jest również sam układ płytek, który zależy od wielu czynników, w tym od ich rodzaju, rozmiaru i kształtu, a także od preferencji estetycznych. W zależności od tych kryteriów możemy postawić na przykład na układ prosty, jodełkę, mijankę, czy też układ karo.

Przy kalkulacjach należy również uwzględnić szerokość fug między płytkami, która będzie różna w zależności od wielkości płytek.

W jaki sposób zatem dobrać szerokość fugi? Generalnie – im trudniejsze warunki pracy okładziny – tym szersze fugi. Na przykład na tarasach, gdzie warunki są trudniejsze, zaleca się stosować szersze fugi – natomiast w pomieszczeniach zazwyczaj wystarczają fugi o szerokości 2-3 mm, co jest również zgodne z zaleceniami producentów płytek ceramicznych.

Brak zachowania odpowiednich parametrów może spowodować pojawienie się pęknięć, a także odspajanie płytek. Szczegółowe informacje na temat wielkości i parametrów szerokości fug znajdziemy w artykule: Szerokość fugi a wielkość płytek.

Szczegółowo temat nanoszenia i układania płytek omawiamy w artykule: Układanie płytek podłogowych – krok po kroku.

3. Niewłaściwy dobór kleju

Często błąd popełniamy już na etapie wyboru kleju. Warto pamiętać, że nie istnieje klej uniwersalny, który będzie pasował do każdego rodzaju płytek. Przy wyborze zaprawy klejowej, którą będziemy wykorzystywać do wykonywania okładziny w danym zastosowaniu, musimy brać pod uwagę wiele czynników. Wśród nich należy uwzględnić wielkość i rodzaj płytek, typ podłoża, miejsce układania płytek, a także oczekiwaną wytrzymałość i odporność na odkształcenia. Wybór kleju w dużym stopniu będzie zależał od tych parametrów.

Producenci na rynku oferują różne rodzaje klejów do płytek, które charakteryzują się określonymi parametrami. O parametrach kleju informują konkretne oznaczenia znajdujące się na ich opakowaniach. Warto na nie zwrócić uwagę. Na przykład: symbol C, D lub R określa rodzaj kleju – cementowego, dyspersyjnego czy reaktywnego; cyfry 1 lub 2 wskazują na przyczepność kleju; oznaczenia F, T, E, S1 i S2 informują o dodatkowych parametrach jak szybkość wiązania, parametry związana ze spływem, długość czasu otwartego oraz odporność na odkształcenia.

Szerzej na temat wyboru kleju do płytek, a także oznaczeń jakie znajdziemy na opakowaniach, przeczytacie w artykule: Jaki klej do płytek?

4. Nieodpowiednia ilość kleju pod płytką

Czynnością, która również nastręcza dużo problemów, jest nakładanie samego kleju na płytkę. Stosowanie złej techniki nakładania może spowodować, że na płytce znajdzie się zbyt gruba lub zbyt cienka warstwa kleju, co bezpośrednio wpływa na przyczepność oraz względy estetyczne. Ogólna zasada mówi, że płytki ceramiczne powinny być tak układane, żeby po docisku spod bocznych krawędzi wypływały niewielkie ilości kleju, który później możemy usunąć.

W przypadku płytek gresowych układanych na zewnątrz, zaleca się nakładanie kleju zarówno na spodnią warstwę płytki, jak i na samo podłoże. Chodzi o to, aby pod niesprzyjającymi warunkach atmosferycznymi pod powierzchnię płytki nie dostała się woda, która może doprowadzić do niszczenia i w efekcie odpadania płytek od podłogi.

O czym jeszcze pamiętać?

• Użyj odpowiedniego narzędzia: do nakładania kleju używaj pacy zębatej – gładką krawędzią pacy rozprowadź klej równomiernie na całej powierzchni; zębatą krawędzią nałóż warstwę kleju o odpowiedniej grubości.
• Dobierz zęby pacy zależnie od rozmiaru płytki: dla płytek o boku mniejszym niż 100mm używaj pacy o zębach 6 mm; dla płytek o boku od 100 do 200 mm – 8 mm; dla płytek od 200 do 300 mm – 10 mm; dla płytek powyżej 300mm – 12mm.
• Podłoże pokryj klejem w całości: w przypadku klejenia płytek na podłodze, nakładaj klej tak, aby wypełnił całą przestrzeń między płytką a podłożem. Stosuj zaprawę o konsystencji półpłynnej. Nakładaj klej zarówno na podłoże, jak i na rewers płytki, aby wyeliminować pustki powietrzne pod płytką.
• Pracuj na małych obszarach: nie nakładaj kleju na powierzchnię większą niż 1 m² naraz.

Szczegółowo temat nakładania i układania płytek omawiamy w artykule: Układanie płytek podłogowych – krok po kroku.

5. Błędy w trakcie fugowania

W procesie fugowania, czyli ostatnim etapie wykonywania okładziny ceramicznej, możemy popełnić błędy. Najszczęściej są to:

• Zła konsystencja fugi: nieodpowiednio przygotowana fuga – czy to zbyt gęsta, czy zbyt rzadka – może nie wypełnić przestrzeni między płytkami prawidłowo, co wpływa na estetykę wykończenia i trwałość.
• Stosowanie nieodpowiednich proporcji wody: nadmiar wody podczas mieszania składników fugi lub podczas zmywania może wpływać na odcień fugi i obniżać jej wytrzymałość. Zbyt mała ilość wody może uniemożliwić poprawne i jednolite rozprowadzenie fugi. Z tego powodu przed przystąpieniem do przygotowywanie zaprawy należy dokładnie zapoznać się z wytycznymi producenta.
• Użycie niewłaściwych narzędzi: stosowanie nieodpowiednich narzędzi (takich jak np. metalowymi szpachlami czy drewniane listwy) może prowadzić do nierównomiernego rozłożenia fugi lub jej uszkodzeń, co z kolei przekłada się na estetykę i trwałość fugowania.
• Nietrzymanie się wytycznych związanym z czasem zmywania fug: czas zmywania fug jest kluczowy w procesie aplikacji. Zbyt szybkie zmywanie może uszkodzić fugę, a zbyt późne może utrudnić usunięcie nadmiaru i poprawną obróbkę.
• Nieodpowiednie profilowanie fugi: profilowanie fugi jest kluczowym etapem, który wpływa na estetykę wykończenia. Błędy na tym etapie mogą prowadzić do nierówności i estetycznie nieatrakcyjnego wyglądu.

Więcej w temacie błędów popełnianych przy fugowaniu piszemy w artykule: Sześć najczęściej popełnianych błędów podczas fugowania.

Zrozumienie i stosowanie się do tych zaleceń może pomóc uniknąć typowych błędów i zapewnić, że układanie płytek będzie prawidłowe i estetyczne. Pamiętajmy, że odpowiednie planowanie i kalkulacje są kluczem do sukcesu w tej czynności. Cierpliwość i dokładność mogą przynieść zadowalające efekty, zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.