kwi 23

Układanie płytek podłogowych – krok po kroku

Układanie płytek na podłodze nie jest skomplikowanym zadaniem, ale wymaga wiedzy, dokładności i cierpliwości. Jak samodzielnie wykonać posadzkę? Z tego przewodnika dowiesz się wszystkiego o układaniu i spoinowaniu płytek podłogowych.

 

 

Czy układać płytki na podłodze samodzielnie czy zlecić to firmie zewnętrznej?

Wszystko zależy od naszej wiedzy, umiejętności, budżetu i czasu, jakim dysponujemy. Warto uświadomić sobie, że układanie płytek podłogowych nie jest zajęciem dla każdego. Wymaga dokładności, cierpliwości i pewnej ręki. Osoby, które nie czują się mocne w pracach remontowo-budowlanych zazwyczaj zlecają wykonanie posadzki firmie zewnętrznej czy doświadczonemu specjaliście.

Jednak wiele osób, chcąc obniżyć koszty remontu, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Dla nich właśnie powstał ten poradnik, z którego dowiedzą się jak układać płytki podłogowe — krok po kroku.

 

 

Jaki sprzęt i materiały będą potrzebne do wykonania posadzki z płytek?

Przed rozpoczęciem prac konieczna będzie wizyta w markecie budowlanym, w którym zaopatrzysz się w podstawowe narzędzia i materiały niezbędne do wykonania posadzki z płytek ceramicznych. Do przygotowania podłoża i klejenia glazury potrzebne będą w szczególności:

Narzędzia:

  • gumowy młotek,
  • poziomnica,
  • paca zębata,
  • sznur traserski,
  • przyrząd do cięcia płytek (pilarka lub gilotyna),
  • narzędzia do wykonywania otworów (obcęgi lub wiertarka z otwornicą),
  • szczypce,
  • linijka,
  • ołówek,
  • krzyżyki dystansowe lub kliny,
  • taśma malarska,
  • gumowa szpachla do spoinowania,
  • zmiotka z szufelką, ściereczka.

Najważniejsze są oczywiście materiały, za pomocą których przekleisz płytki do podłoża.

Materiały:

 

 

Krok 1. Przygotowanie podłoża

Przed rozpoczęciem pracy trzeba oczyścić i wyrównać podłoże. Musisz usunąć wszelkiego typu zabrudzenia, nierówności, pozostałości poprzedniej okładziny, skruszone kawałki czy tłuste plamy. Podłoże powinno być suche, równe, czyste oraz pozbawione kurzu i pyłu. Szerzej o tym etapie prac przeczytasz w artykule: Jak przygotować podłoże pod płytki?

W wielu przypadkach konieczne jest wyrównanie podłoża. Przy płytkach podłogowych ma to szczególne znaczenie z uwagi na ich rozmiary. Im większe płytki, tym trudniej zniwelować nierówności podczas klejenia, co odbija się na estetyce i trwałości posadzki. Do wyrównania podłoża najlepiej zastosować zaprawę samopoziomującą (np. Keratech® Eco R30, Keratech Flex). O tym, jak wyrównać podłoże przed układaniem płytek dowiesz się z artykułu: Wyrównanie podłoża krok po kroku.

W pomieszczeniach narażonych na podwyższoną wilgotność, w tzw. strefach mokrych konieczne jest wykonanie hydroizolacji, o czym przeczytasz w artykule: Uszczelnianie podłoży – co będzie ci potrzebne?

 

Krok 2. Ustalenie układu płytek

Jeżeli podłoże jest już równe, suche i stabilne, możemy rozpocząć planowanie podłogi. Przed etapem klejenia musimy dokładnie przemyśleć rozmieszczenie płytek. Sposób układania płytek zależy w dużej mierze od rodzaju, rozmiaru i kształtu płytek (np. kwadratowe, prostokątne).

Istnieje kilka metod układania płytek. Do najpopularniejszych należą:

  • układ prosty (najczęściej stosowany): w tym wariancie fugi ułożone są równolegle do krawędzi płaszczyzny i przecinają się, tworząc krzyże;
  • układ karo: w tym schemacie płytki ustawione są jak romby, pod kątem 45 stopni w stosunku do ścian;
  • układ typu mijanka/cegiełki: rzędy płytek przesunięte są względem siebie na określoną długość. W przypadku gdy jest to ⅓, mówimy o układzie angielskim. Gdy przesunięcie równa się połowie płytki, to układ cegiełkowy;
  • układ mieszany: stosowany jest w przypadku gdy połączymy duże płytki z małymi. W ten osób przesunięcia są w obu kierunkach;
  • wzór niestandardowy: czasami decydujemy się na ułożenie na podłodze określonego wzoru, który może przybierać różne, geometryczne formy.

Oprócz tego stosowane są jeszcze układy dedykowane do określonych płytek. Do podłużnych płytek często wybierany jest układ jodełkowy, a sześciokątnych — układ w tzw. plaster miodu.

 

Krok 3. Planowanie rozmieszczenia i układanie „na sucho”

Po podjęciu decyzji związanej z układem płytek, warto wstępnie rozmieścić płytki na podłodze „na sucho” (uwzględniając szerokość spoin). W ten sposób ocenimy np. czy mamy wystarczającą ilość materiału i w jaki sposób płytki będą prezentować się na podłodze.

Niektórzy wykonawcy rozpoczynają pracę od ułożenia całej podłogi “na sucho”. Wtedy również wykonują wszystkie docinki płytek. Zaletą tego rozwiązania jest to, że w trakcie klejenia nie musimy odrywać się od pracy, by dociąć potrzebną płytkę. Warunkiem dobrego wykonania docinki jest oczywiście dokładne ułożenie płytek na podłodze w wersji suchej.

Technika układania płytek będzie różnić się w zależności od wybranego wariantu. Najmniej wymagający jest układ prosty, więcej pracy będzie przy układzie skośnym (za to zdecydowanie lepiej się prezentuje). W przypadku prostego układu układanie posadzki najlepiej rozpocząć w narożniku przeciwległym do drzwi a układanie zakończyć przy wejściu.

 

Krok 4. Nanoszenie zaprawy klejowej

Po próbie na sucho możesz przystąpić do pracy właściwej, czyli klejenia płytek. W tym celu musisz przygotować odpowiednią zaprawę klejową.Wykonujesz ją według zaleceń producenta.

Warstwy kleju odpowiedniej grubości nakładamy za pomocą tzw. pacy zębatej, przeznaczonej do wykonywania tego typu prac. Gładką krawędzią pacy rozprowadzamy klej równomiernie na całej powierzchni. Następnie zębatą krawędzią nakładamy warstwę kleju o odpowiedniej grubości (wysokości „zęba”). Rozstaw i wysokość zębów będzie zależny od sposobu przygotowania podłoża (wyrównanie powierzchni) oraz od rozmiarów płytek: im większa płytka tym „wyższy” ząb należy zastosować:

  • płytki podłogowe o boku mniejszym niż 100 mm: 6 mm;
  • płytki podłogowe o rozmiarach boku od 100 do 200 mm: 8 mm;
  • płytki podłogowe o boku długość od 200 do 300 mm: 10 mm;
  • płytek powyżej 300 mm: 12 mm.

W przypadku klejenia płytek na podłodze wskazane jest nakładanie kleju w ten sposób, aby wypełnił on całą przestrzeń między płytką a podłożem. Aby uzyskać taki efekt należy posługiwać się zaprawą o konsystencji tzw. półpłynnej, która dobrze rozpłynie się pod płytką podczas jej dociskania do podłoża. Zalecanym rozwiązaniem jest stosowanie metody tzw. kombinowanej tzn. nakładanie kleju zarówno na podłoże jak i na rewers płytki. Wyeliminowanie pustek powietrznych pod płytką wydatnie zmniejszy ryzyko pęknięcia płytki kiedy np. upadnie na nią twardy, ciężki przedmiot. Taki sposób klejenia, wypełnienia przestrzeni pod płytką zawsze stosujemy również przy klejeniu płytek na zewnątrz (tarasy, balkony).

Aby płytki dobrze prezentowały się na podłodze, muszą być równo i dokładnie ułożone. W tym pomoże nam sznurek lub poziomica laserowa. Równą odległość między płytkami zachowamy stosując krzyżyki dystansowe. Należy pamiętać, że krzyżyki dystansowe usuwamy, zanim klej zdąży całkowicie przesunąć.

Jednorazowo nie należy pokrywać klejem powierzchni większej niż 1 m2. Po ułożeniu płytki delikatnie ją dociskamy, najlepiej za pomocą gumowego młotka. Nadmiar kleju na bieżąco usuwamy mokrą szmatką. Po wyschnięciu usunięcie kleju będzie trudniejsze.

W pierwszej kolejności układamy dwa równoległe rzędy. Następnie w centralnej części układamy rząd prostopadły (przy wymiarowaniu skorzystamy z poziomicy laserowej).

Po ułożeniu całej podłogi pozostawiamy ją do wyschnięcia. W zależności od producenta czas schnięcia kleju to 12 – 24 godzin.

 

Krok 5. Fugowanie

Fugowanie należy rozpocząć dopiero po całkowitym związaniu i wyschnięciu kleju, czyli wówczas, gdy bez obaw możemy chodzić po podłodze. Sposób przygotowania zaprawy do spoinowania zależy w dużej mierze od typu fugi, z jaką mamy do czynienia. Więcej na temat rodzajów fug przeczytasz w artykule: Jak dobrać fugę do płytek? Rodzaje fug, zastosowanie i parametry. Do spoin do 20 mm polecamy fugę cementowo-żywiczną Fugabella® Color.

Garść porad:

  • zaprawę do spoinowania nakładać za pomocą pacy lub rakli z twardej gumy;
  • rozprowadzamy ją równomiernie na całą powierzchnię do momentu, gdy wszystkie szczeliny zostaną wypełnione;
  • nadmiar zaprawy usuwamy zaraz po wypełnieniu;
  • w chwili, gdy zaprawa zacznie tężeć, możemy przystąpić do czyszczenia powierzchni. Najlepiej do tego użyć przeznaczonej do tego typu pracy specjalnej, płaskiej gąbki z uchwytem, którą należy często płukać w czystej wodzie. Użycie odpowiednich narzędzi pozwoli na estetyczne wyprofilowanie fugi.

 

Krok 6. Uszczelnienie spoin ściennych

Ostatnim etapem układania płytek podłogowych jest wypełnienie szczelin dylatacyjnych, które znajdują się między podłogą a ścianą, przy cokołach lub między polami płytek o większych powierzchniach. Do wypełnień elastycznych możemy użyć jednego z silikonów z oferty Kerakoll, dostosowanego kolorystycznie do wybranej wcześniej fugi – Silicone Color, Neutro Color lub Fugabella Eco Silicone. To preparat gotowy od razu do użycia, sprzedawany w praktycznej tubie. Można wycisnąć go ręcznie, ale zalecane jest stosowanie specjalnego pistoletu.

  1. Ścinamy górną część tuby pod kątem 45 stopni, umieszczamy ją w pistolecie i rozpoczynamy wyciskanie silikonu do szczeliny.
  2. Po upływie kilku minut usuwamy pozostałości silikonu. Należy to zrobić od razu, ponieważ później pozostałości silikonu będą trudne do usunięcia.
  3. Profilujemy spoinę. W przypadku typowych silikonów do wyprofilowania spoiny możemy użyć specjalnej szpatułki zwilżonej wodą z dodatkiem detergentu (mydło, płyn do mycia naczyń itp.).

 

Po wyschnięciu silikonu posadzka jest gotowa do użycia.

 

Remont wykonany!

Zapisz się do naszego newslettera: